Rajd rozpoczął się typowo wygłoszeniem standardowych formułek, sporządzeniem listy uczestników i wymarszem na szlak pod wodzą Uli Zychowicz. Taka rutyna mogła być dla panów pewnym zaskoczeniem, bo to ich święto bądź co bądź było, a tu żadnych fajerwerków, żadnych życzeń i żadnych uścisków na początek…?! Nasi chłopcy pogodzili się chyba z taką zwyczajną formułą wędrówki i od biedy delektowali się… magią krajobrazów. Jakim szczęściem dla nich były w tych okolicznościach uroki, które roztaczała niezwykle urodziwa Świętokrzyska Ziemia! Całą uwagę można było skupić na percepcji piękna jesiennej przyrody!
Bo jakżeż się myli kto sądzi, że pola urzekają tylko latem, gdy ścielą się na nich łany złocistego zboża okraszonego tu i ówdzie makami, a łąki są cudne wtedy tylko, gdy obsypie je różnobarwne kwiecie! Październik dopiero zaczął nieśmiało złocić gdzieniegdzie klony i - jak w piosence - przyoblekać buki w purpurę, ale widok zaoranej po horyzont ziemi, brunatnych bruzd, których niezwykłą fakturę uwypukla ostre słońce, pasów rudziejącej trawy na miedzy z kępami wiechlinowatej mietlicy o różowym rumieńcu na kłoskach, uschniętych badyli zwieńczonych baldachami niczym finezyjnie utkane koronki czy rdzawozłotych wiech kwiatostanów dzikiego szczawiu i nawłoci budzić może przecież nie mniejszy zachwyt! Teraz, gdy natura zaczyna w wielu miejscach ograniczać gamę barwną do różnych odcieni szarości, ugru, umbry czy sjeny zaczyna się szaleństwo form, feeria światła i cienia, a uschnięte lub zbutwiałe trawy i byliny tworzą przebogate struktury, których piękno zostanie niebawem jeszcze bardziej uwypuklone, gdy to wszystko zetnie mróz i pokryje szron. Gdy jednak powaby te okazywały się niewystarczające do ukontentowania nieco rozczarowanych panów, świętokrzyski bór darzył szczodrze dorodnymi borowikami, które nie są, na szczęście, tylko do podziwiania - w octowej zalewie będą zimą jak znalazł „na ząb”.
Nasza wędrówka do ostatniej chwili utrzymałaby charakter typowo „przyrodoznawczo-grzybobiorczy” gdyby nie… nasz Minister Zdrowia! 1 października 2017 roku ruszyła bowiem nocna i świąteczna opieka medyczna! Stąd zapewne ten jednodniowy poślizg w obchodach Dnia Chłopaka…? Ustawa weszła w życie w niedzielę(!) o godz. 8.00, a tu już około godziny dziesiątej pojawiły się na Górze Klonówka lotne brygady ratownictwa medycznego gotowe nieść pomoc każdemu w potrzebie! Chapeau bas Panie Ministrze!
Pełne poświęcenia sanitariuszki: Ewa Gonciarz, Bożena Kmiecik i Aldona Korba przeprowadziły u każdego pacjenta profesjonalną diagnostykę w ramach pakietu kompleksowych badań profilaktycznych, a że siostrzyczki pełne wdzięku i seksapilu były, u wszystkich chłopaków dało się zauważyć pewne typowe objawy jak: przyspieszone bicie serca, znaczny skok ciśnienia, zapłonienie policzków, rozszerzenie źrenic oraz naprzemienne roziskrzenie i zmaślenie gałek ocznych. W związku z powyższym sanitariuszki natychmiast aplikowały stosowne mikstury z apteczki, której wyposażenia mógłby pozazdrościć niejeden szpital!
Nikt nie dowiedział się, co zawierała owa torba z czerwonym krzyżykiem, dość że wszyscy pacjenci, którzy przed badaniami byli jacyś niemrawi, natychmiast nabierali wigoru. Kuracja spodobała się tak bardzo, że odnotowano wiele przypadków symulowania choroby, by tylko dostać się pod opiekę uroczych sanitariuszek!
Lotne służby opieki medycznej także paniom przyniosły niespodziewanie ratunek, gdy nagle ni stąd, ni zowąd pojawiła piękność z rudym warkoczem! A kokietka z niej była!, bo to bioderkiem wdzięcznie zarzuciła, to rzęskami zatrzepotała, aż wszystkie żony zaczęły nerwowo szukać wzrokiem swoich „połówek” i nawet na chwilę nie spuszczały ich z oczu! Ale hola!, hola! moja panno! - porządna grupa turystyczna na Klonówkę się wdrapała i jakiekolwiek amory z żonatymi mężczyznami są niedopuszczalne!
Do dziś nie wiadomo, jak siostrzyczki zaprowadziły porządek, ważne że zalotnica szybciej zniknęła, niż się pojawiła i wszystko powróciło na swoje miejsce.
Po takiej spektakularnej inauguracji ustawy o nocnej i świątecznej opiece medycznej ognisko, które bywa zwykle główną atrakcją, stało się jedynie bardzo miłym dodatkiem do uroczystości, która miała swój finał w pizzerii Viva w Masłowie. Tam, oprócz dyplomów, panowie otrzymali odblaski, by byli dobrze widoczni, gdyby tak któremuś przyszło do głowy zawieruszyć się gdzieś w nocy! ;)
Nie zapomniano także o Guciu, wiernym towarzyszu naszych wędrówek - nadanie tytułu SUPER CHŁOPAKA tak ucieszyło naszego czworonożnego ulubieńca, że ze szczęścia odtańczył w kółeczku taniec psiej radości, rozpoczynając w ten sposób typowo rozrywkową część obchodów Dnia Chłopaka.
W tym momencie pora relację zakończyć, bo o takich wydarzeniach nie powinno się pisać, ale aktywnie w nich uczestniczyć. Gdyby ktoś był niezwykle ciekawy, jak fajnie na takich spotkaniach bywa, musi poczekać do następnego roku i przeżyć to sam!
Ewa Gonciarz, Bożena Kmiecik, Aldona Korba i Ula Zychowicz spisały się rewelacyjnie, bo wędrówka była przeurocza i zabawa przednia! Wszystkie panie włożyły wiele kreatywności, pracy i serca, by naszym chłopakom nie zabrakło nawet ptasiego mle(cz)ka!
DZIEWCZYNY Z KTP „PRZYGODA”: BRAWO WY!
Tekst: Jagoda Jóźwiak
Zdjęcia: Ewa Gonciarz
